
Kelly’s Moedermail
De herinnering aan de geboorte van je kind hoeft geen last meer te zijn…
Je keek zo uit naar de komst van je kindje. Zijn of haar geboorte had een van de mooiste dagen van je leven moeten zijn én een fantastische start van je moederschap. Iets waar je de rest van je leven met een warm hart gevuld met trots op terug zou kunnen kijken. Maar het liep helemaal anders.
Je bevalling werd een nare en overweldigende ervaring die je enorm in de weg zit. Ondanks dit wil je zo graag genieten van het moederschap en je kindje, maar in plaats daarvan zit je vast in een web van negatieve gevoelens en lijkt de roze wolk steeds verder weg te drijven…
Lieve mama, herken je dit?
✹ Als je ook maar iets over je bevalling zegt tegen een van je vriendinnen, krijg je meestal een reactie als deze: ‘Ach, heb je het daar nog steeds over… Je hebt er toch iets moois voor teruggekregen!’ Het type opmerking dat je, iedere keer weer, een stomp in je maag geeft. Er is niemand die begrijpt wat voor een ontzettende impact jouw bevallingservaring op je heeft gemaakt. En als ze ook nog eens zouden weten dat je niet kunt genieten van je kindje…
✹ Je houdt namelijk al een tijdje de schijn op dat je een leuke jonge moeder bent, net als al die anderen. Die ervan houdt om te spelen met haar kindje, hem of haar in bad te doen of voor te lezen. Je doet dit allemaal wel, maar vanuit een soort plichtsbesef. Terwijl je zo graag zou willen dat je dit soort dingen wílt doen. Dat het momenten worden waar je van geniet in plaats van dat ze voelen als een moetje.
✹ Als je heel eerlijk bent, voel je minder bij je kindje dan je zou willen en van tevoren had verwacht. Je kindje dat zo ontzettend gewenst was… Nu is het er en weet je af en toe niet wat je ermee aan moet. Als je kindje huilt, weet je rationeel wat je moet doen en doe je dat ook maar. Maar diep van binnen heb je eerder de drang om weg te lopen dan het te verzorgen of te troosten. En daar voel je je enorm schuldig over.
✹ Je had verwacht dat de band met je kindje vanzelfsprekend zou zijn. Dat is wat je ziet bij al die moeders om je heen. Dat dit bij jou niet het geval is, maakt dat je het gevoel hebt dat je ongelofelijk faalt. Dat je het niet verdient om moeder te zijn. En je durft het er met niemand over hebben, want als ze dit toch van je zouden weten… Een moeder die niet gelijk liefde voor haar kind voelt. Als dit dan is hoe het voor jou moet zijn, zwijg je er liever over. Maar ondertussen zak je steeds verder weg in de eenzaamheid…
Hoe nu verder?
Stiekem heb je zelf ook al door dat het niet vanzelf beter zal worden. Ga je daar toch nog iets langer op wachten en hopen op een wonder in deze schijnbaar uitzichtloze situatie?
Of durf je te erkennen hoe je je voelt en dat je hier iets mee moet?
Omdat je voelt dat als je dat niet doet, je nooit écht met plezier in het moederschap zult staan en de band met je kindje je altijd moeite zal blijven kosten. Dat jullie band nooit de diepte zal krijgen van de sterke moeder-kind relatie die je droom was toen je besloot moeder te willen worden. Er zal altijd iets tussen jullie in blijven staan als je het hierbij laat. Jouw schuldgevoelens, die met de jaren erger worden, en daar komt zijn of haar gemis bij. Want niet alleen jij mist de verbinding, je kindje voelt het óók als dit er niet is. En uit eigen ervaring kan ik je helaas vertellen: dit zal het voelen voor de rest van zijn of haar leven.
Wil jij niet meer worstelen met de herinnering aan je bevalling én het moederschap, maar eindelijk gaan genieten?
Plan dan direct een (gratis!) eerste afspraak met mij in.
“Mijn grootste klacht was dat ik steeds verdriet of jaloezie voelde wanneer ik van een vrouw hoorde of las dat zij op een natuurlijke manier was bevallen en niet zoals ik via keizersnede. Ook had ik moeite om met anderen over mijn bevalling te praten omdat ik het vervelend vond.
Ik had nooit gedacht dat binnen 1,5 uur zo veel zou gebeuren op gebied van herstel. Ik voel sindsdien een diepere verbinding met mijn zoontje en kan makkelijker over mijn bevalling praten. Er is nog wel verdriet maar een stuk minder intens - het voelt zachter. Ik kan het verhaal nu beter een plaats geven doordat ik erin gedoken en het met een positief verhaal heb kunnen verbinden.
Ik zou iedereen aanraden om met Kelly te gaan werken die een vervelende geboorte ervaring heeft gehad. Zij laat de regie volledig bij de vrouw en helpt op een zachte en waarderende manier door het verwerken van het verhaal heen. Zij is er en dat voelt gewoon goed.”
tanja
