Herken je dit?

✹ Tegen vrienden en familie heb je je bevallingsverhaal verteld tijdens de eerste kraambezoeken. Er kwamen een aantal ondoordachte, misschien pijnlijke, reacties (‘Ach, als je kind maar gezond is!’), daarna heeft niemand meer aandacht besteed aan hoe je kind ter wereld is gekomen of gevraagd hoe dat voor jou is geweest.
⁠
✹ Met je partner praat je er zo af en toe wel nog over, maar ook die kan zich niet helemaal in jouw ervaring verplaatsen. En misschien hoeft het voor hem ook niet zo om erop te blijven kauwen (‘We hoeven het hier toch niet nog 20x over te hebben hè…’) of kun je tegen hem niet je hele verhaal kwijt, omdat hij ook een rol had in hoe jouw pijn tot stand is gekomen.
⁠
✹ Zelfs je beste vriendinnen kunnen (of willen) zich niet in je verplaatsen, als je al eens probeert het onderwerp aan te snijden. En nu voel je je alleen, met al je negatieve gevoelens en het idee dat je hier nergens mee terecht kunt.⁠